Het eerste semester overleefd

Beter laat dan nooit, dus bij deze mijn eerste blog over mijn tijd in Amerika.

Na een behoorlijk lange vlucht, was het zoals altijd erg gezellig bij de douane. Eenmaal buiten gelijk de auto opgehaald en richting ons hotel gegaan. Tot het geluk van vooral mijn pa en ik zagen we aan de overkant een Don Pepe zitten. Stervend van de honger gelijk erheen gegaan en een heerlijke T-Bone steak gegeten. Prima begin dacht ik zo. De volgende dag een geweldige bootreis rond om het eiland van Manhattan gehad. Je moet de grote stad natuurlijk toch even verkennen. Zondag ochtend op zoek gegaan naar een goede laptop en telefoon, want ja je moet toch bereikbaar zijn en wat schoolwerk doen.

Het was dan eindelijk zover, op naar Caldwell College. Na eventjes rondgereden te hebben op de schitterende campus vonden we het gebouw waar ik mijn kamer heb. Een paar jongens van het voetbalteam stonden netjes klaar om te helpen met ale spullen, en binnen enkele ogenblikken was alles naar mijn kleine, maar toch wel prima kamer gebracht. Nog even uit eten met de ouders en daarna toch echt de eerste keer slapen op Caldwell College. Ouders uitgezwaaid, want die gingen nog even een mooie reis maken.

De volgende dag gelijk een wedstrijdje gespeeld met het team en al snel vrienden gemaakt. 's avonds bij de oudere jongens op hun betere kamers een potje fifa gespeeld en wat eten besteld. Met een team is het toch wel erg makkelijk om te beginnen in Amerika. De volgende ochtend om 7 uur 's ochtends moest ik er dan toch echt aan geloven, de eerste training!

Mooi optijd was ik buiten met de andere jongens. De coaches waren er ook, dus we konden beginnen. Ik zag alleen geen ballen, dus ik vroeg maar even netjes waar de ballen waren. Het antwoord was: "Die hebben we de komende 2 uur niet nodig". Tsja, toen voelde je de bui al hangen. Na twee uur lang verschrikkelijk veel gerend te hebben, lag ik bijna te slapen op het veld. Daarna maar even goed rust genomen, want om 16:00 stond de volgende training op het programma. Zo ging het de eerste week door.

Nadat alle orientaties voorbij waren begon school dan toch ook, en gingen we terug naar 1x trainen per dag. Het begin was toch even wennen, in een klas met vooral Amerikanen, zittend aan een veel te klein stoeltje met daaraan vast een klein houten plaatje dat als tafel geld. Ja dat is even wennen.

Na 10 dagen kwamen papa en mama nog even afscheids nemen voordat ze weggingen, toch een raar moment. Vanaf dan stond ik er alleen voor in Amerika. Gelukkig al 3 goede vrienden gemaakt, en dat maakte het heel erg makkelijk om me aan te passen. Snel met hun een nog wat benodigheden zoals een koelkast aangeschafd en ik kon mijn semester in.

Op school is alles vlekkeloos verlopen. 6 vakken gehad, 6 A's gehaald, de perfecte score. Voetballend gezien een prima seizoen gedraaid met veel speeltijd. Vier wedstrijden in de week is toch wel geweldig, maar ook zwaar. Helaas de play offs niet gehaald maar dat is dus een mooi doel voor volgend jaar.

Het moeilijkste in de eerste weken was het voedsel.... Overal gaat kaas op bij de Amerikaan... Het gevolg van alle voedsel veranderingen was dat ik mijn eerste 3 weken ook vaak op het toilet doorbracht;)...

De mooiste dag moet toch wel geweest zijn, toen ik met 3 vrienden naar een American Football wedstrijd ging. Zo'n wedstrijd duurt 4x 15 minuten, maar je zit 4 uur lang in het stadion! Tussen alle pauzes door gebeurd er altijd wat in het stadion, dus vervelen doe je je nooit. Waar wij hier nog wel is ''indrinken'', gaan ze daar ''tailgaten'' dit houd in: Gril mee, drank mee, uitpakken op een parkeerplaats en lekker grillen.

Conclusie: Ik heb het er geweldig naar mijn zin en kan niet wachten om 18 januari weer terug te vliegen. Op naar semester 2!